عیب جوئی

سعدی شیرازی میکوید:

اغلب در کنار پدر و عموها و پسرعموهایم دعا میکردیم و هر شب دور هم جمع میشدیم تا سوره ای از قرآن را بخوانیم.

یکی از همین شبها، در حالیکه عمویم قرآن میخواند ،متوجه شدم که بیشتر حاضران خوابیده اند . به پدرم گفتم :

ببین هیچکدام از این خفتگان نمیتوانند به کلمات پیامبر گوش دهند . خدا از آنها راضی نخواهد بود.

پدرم پاسخ داد: پسرم راه خودت را با ایمان طی کن و بگذار دیگران به فکر راه خودشان باشند، شاید در خواب با خدا صحبت میکنند . من هزار بار بیشتر ترجیح میدهم که مثل آنها در خواب باشی و این طور سخت دیگران را محکوم نکنی.