شما عصبانی نشوید،کار دشواری است اما اگر بخواهید فرد دیگری را آرام کنید،این گام اساسی است.
کلام او را قطع نکنید ، بگذارید فرد احساسات خود را بروز دهد.
وقتی فرد حرف خود را زده باشد ،شاید آمادگی بیشتری برای گوش دادن به شما و درک نقطه نظر مخالف داشته باشد .
شاید بخواهید از خودتان دفاع کنید اما بهتر است که آرام بمانید تا فرد با گفتن کلمات خود آرامش یابد.
وقتی او سخنان خود را گفت ، مکث کنید چشم ها و صورت خود را به کار گیرید تا به طرف دیگر بگویید: حرفهای تو را شنیدم و میخواهم به حل موضوع کمک کنم.
حتی الامکان آینه وضعیت و حالات فرد باشید. قرار گرفتن در همان حالت جسمانی که فرد دیگر دارد،به ایجاد روحیه تفاهم و همراهی کمک میکند.
اگر او نشسته است بنشینید، اگر ایستاده است بایستید. وقتی نوبت صحبت کردن شما رسید ، آرام و شمرده صحبت کنید . داد وفریاد نکنید ، بلکه او را هم وادارید تا صدایش را حد صدای شما پایین بیاورد.
